زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

منت (قرآن)





از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «منت» است.


۱ - معنی منت



منّت به معناى نعمت گرانسنگ و ارزشمند است و آن بر دو وجه است: گاهى عملى است كه با دادن نعمت ارزشمند تحقق پيدا مى‌كند، اين نوع از منّت در حقيقت تنها از جانب خدا است. گاهى به گفتار است و آن اظهار منّت است كه نعمت دهنده نسبت به نعمت داده شده يادآورى كرده، اظهار منّت مى‌كند. اين نوع منّت بين مردم ناپسند است مگر آنكه در برابر نعمت ناسپاسى صورت گيرد.
در اين عنوان هر دو معنا مورد نظر است و آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌ «منّ» و آيات بيانگر منّت استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



اجتناب از منت (قرآن)، پاداش بی‌منت (قرآن)، منت بر اسیران (قرآن)، منت بر انبیاء (قرآن)، منت بر انسان‌ها (قرآن)، منت بر بنی‌اسرائیل (قرآن)، منت بر بنیامین (قرآن)، منت بر دنیاطلبان (قرآن)، منت بر شیاطین (قرآن)، منت بر عیسی (قرآن)، منت بر متقین (قرآن)، منت بر مجاهدان (قرآن)، منت بر محمد (قرآن)، منت بر مستضعفان (قرآن)، منت بر موسی (قرآن)، منت بر مؤمنان (قرآن)، منت بر هارون (قرآن)، منت بر یوسف (قرآن)، منت بی‌جا (قرآن)، منت خدا (قرآن)، منت در انفاق (قرآن)، منت در صدقه (قرآن)، نهی از منت (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات فی غریب القرآن، ص ۷۷۷، «منن».    
۲. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج ۱۱، ص ۱۸۱، «منّ».    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۳، ص۲۲۴، برگرفته از مقاله «منت».    


رده‌های این صفحه : منت | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.